Iluż zgryzot przysparzają właścicielowi jego niewolnicy! Nie dość, że się rozłażą, kiedy tylko na chwilę spuści się ich z oka, nie dość, że kradną („gdy kradniesz gwóźdź lub drutu szpulę, uszczuplasz przez to całą pulę. A pula nie jest do kradzieży! Pula się cała nam należy!” – grzmiał na swego niewolnika Deptałę Towarzysz Szmaciak), nie dość, że ukrywają dochody, to jeszcze zatruwają się szkodliwymi substancjami i potem właściciele muszą ponosić dodatkowe koszty na leczenie tego bydła. Na dobry początek trzeba by ich wszystkich powystrzelać, ale kto by wtedy pracował nie tylko na diety, ale przede wszystkim – na procenty dla lichwiarskiej międzynarodówki, z którą wszyscy Umiłowani Przywódcy muszą przecież w podskokach się rozliczać? Nie ma rzeczy doskonałych. Skoro tedy nie można ich pozabijać - to znaczy oczywiście można, tylko się nie opłaca - to należy tak przykręcić im śrubę, żeby całą swoją energię i pomysłowość skierowali nie tylko na robotę, ale również – na zdrowe życie, bo przecież to życie, podobnie jak i oni - też należy do ich właścicieli. Na dobry początek trzeba by jak najszybciej obmyślić jakiś sposób okrutnego karania wszelkich prób samobójczych, do których trzeba by oczywiście zaliczyć picie alkoholu i palenie tytoniu, nie mówiąc już o używaniu narkotyków, czy dopalaczy. Nie jest to jednak łatwe, bo wprawdzie taki jeden z drugim rab rujnuje sobie zdrowie piciem i paleniem, ale przecież z drugiej strony za każdym łykiem i każdym sztachnięciem („i za każdym pociągnięciem trzy dwadzieścia, trzy dwadzieścia”) dostarcza właścicielom tyle forsy z tytułu akcyzy, że bez tego nic by się nie zblilansowało. To znaczy - nie zbilansowałoby się jeszcze bardziej, bo wiadomo, że i tak się nie bilansuje. Zatem mówi się: trudno – trzeba im pozostawić alkohol i tytoń, ale maksymalnie obrzydzić im jego używanie. Chodzi bowiem również o to, żeby był z nich pożytek również i po śmierci. Takiego niewolnika można przecież wypatroszyć na części zamienne, ale co z tego, że się jednego z drugim wypatroszy, skoro ani zasyfione smołowym osadem płuca, ani zrujnowane od wódki serce, do niczego już się nie nadają? Najwyżej na mydło, albo na mączkę mięsno-kostną dla trzody chlewnej.

Takie mniej więcej racje moralne legły u podstaw nowelizacji ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu, jaką nasi mężykowie stanu uchwalili 8 kwietnia 2010 roku, a więc zaledwie na dwa dni przed katastrofą smoleńską. Nie chcę przez to powiedzieć, że jest jakiś związek przyczynowy między tą katastrofą, a uchwaleniem tej ustawy, chociaż z drugiej strony trudno nie zauważyć, że woła ona - jak to się mówi – o pomstę do nieba, więc nie można też niczego, nawet interwencji Nieba, z góry wykluczyć. Warto bowiem przypomnieć, że w katastrofie tej zginął nie tylko pan prezydent, ale również – kilku wysokiej rangi parlamentarzystów. Zatem jak tam było, tak tam było – mówił dobry wojak Szwejk – bo jeszcze nigdy tak nie było, żeby jakoś nie było. Wróćmy tedy – jak powiadają wymowni Francuzi – a nous moutons, co się wykłada, że – do naszych baranów. Otóż nasi Umiłowani Przywódcy doszli do wniosku, że ze zdrowiem – żartów nie ma, ani żadnych kompromisów. Zdrowie – d’abord. Zatem – w kąt idą wszystkie inne względy, ze świętym prawem własności na czele. Wprawdzie święte prawo własności polega na tym, że właścicielowi przysługuje plena in re potestas – czyli pełne władztwo nad rzeczą i to z wyłączeniem wszelkich innych osób – ale nasi Umiłowani Przywódcy uważają, że ich to wyłączenie nie dotyczy. Czym innym można by to uzasadnić, jeśli nie okolicznością, że uważają się za właścicieli nas wszystkich? Tylko bowiem w takiej sytuacji mogą rościć sobie prawo decydowania o tym co właściciel robi na przykład w swojej nieruchomości. A właśnie tak zrobili uchwalając 8 kwietnia 2010 roku, że zakaz palenia tytoniu obowiązuje również w lokalach gastronomiczno-rozrywkowych. Te lokale na ogół stanowią czyjąś prywatną własność, podobnie jak mieszkania. O ile nasi Umiłowani Przywódcy trochę się jeszcze wstydzą dyktować swoim niewolnikom, co wolno im robić, a czego nie wolno we własnych mieszkaniach, no a poza tym nie bardzo wiedzą, jak ewentualne zakazy egzekwować - o tyle do również prywatnych hoteli czy knajp już się wtrącają pod pretekstem, że wstępują tam również inne osoby, na przykład – niepalące i gdyby tak natrafiły na dym tytoniowy, to mogłyby zapaść na zdrowiu z powodu biernego palenia. Jest to oczywiście pretekst, bo tym ryzykiem niepodobna uzasadnić zakazu palenia na wolnym powietrzu na przykład na przystankach komunikacyjnych czy dworcach kolejowych.

Chodzi zatem tak naprawdę o stopniową likwidację świętego prawa własności, bo jakie znowu prawa mogłyby przysługiwać niewolnikom w totalitarnym imperium, jakim na naszych oczach staje się cały Eurokołchoz? Charakterystyczne jest, że naszym Umiłowanym Przywódcom nie przyszło nawet do głowy, by zobowiązać właścicieli hoteli, czy knajp do wywieszania tabliczek z napisem, że tu się pali, albo – że tu się nie pali – co wystarczająco chroniłoby obawiających się biernego palenia. To jest najlepszy dowód, że chodzi o co innego – że chodzi o tresurę, której celem jest przyzwyczajenie nas, że nasi Umiłowani Przywódcy mogą z nami, swoimi niewolnikami, zrobić WSZYSTKO, przechodząc do porządku nad takimi głupstwami, jak choćby własność. Dopiero teraz się okazuje, ile racji miał Janusz Korwin-Mikke, protestując samotnie przeciwko obowiązkowi zapinania pasów bezpieczeństwa w prywatnych samochodach. Ale co z tego, skoro nawet teraz, gdy zamach totalniaków na własność prywatną i inne nasze prawa jest jeszcze bardziej widoczny, znajdują oni miliony popleczników wśród wytresowanych, albo ogłupionych już do cna niewolników, którzy w dodatku utracili wiarę w życie wieczne i rozpaczliwie czepiają się nadziei, że będą wegetować przynajmniej długo? W tym punkcie te nędzne nadzieje schodzą się z rachubami naszych właścicieli, którzy liczą na to, że przez ten czas wycisną z nas wszystko do ostatniej kropelki, a pozostałości albo wypatroszą, albo zrobią z nich mydło.

I żeby była jasność; pod tym względem totalniacy z Platformy Obywatelskiej niczym nie różnią się od totalniaków z Prawa i Sprawiedliwości, co pokazują głosowania z 8 kwietnia nad odrzuceniem poprawek Senatu do tej nowelizacji. Nawiasem mówiąc, poprawki te były jeszcze bardziej restrykcyjne od pierwotnego tekstu, co świadczy o jeszcze większym zdemoralizowaniu senatorów, niż posłów. Wydawałoby się, że coś takiego jest nawet teoretycznie niemożliwe – a jednak. Otóż poza jednym wyjątkiem, posłowie PO głosowali przeciw odrzuceniu, a więc za przyjęciem restrykcyjnych poprawek Senatu tak samo, jak posłowie PiS, co znakomicie pokazuje, że z naszego punktu widzenia wojna między nimi ma charakter pozorny, że w sprawie umocnienia systemu niewolniczego w naszym nieszczęśliwym kraju obydwie te partie zachowują się identycznie.