Wygląda na to, że mamy wojnę na górze. Nie chodzi mi oczywiście o przekomarzania między prezesem Jarosławem Kaczyńskim, a prezydentem Bronisławem Komorowskim i towarzyszące im improwizowane liturgie żałobnej obrzędowości świeckiej, tylko o konflikt między Siłami Wyższymi, które Polską rządzą naprawdę. Na wojnę na górze wskazują nie tylko połamane okulary prof. Balcerowicza po burzliwej rozmowie z ministrem Rostowskim, nie tylko uruchomienie przezeń wkrótce potem zegara długu publicznego na rogu Marszałkowskiej i Alei Jerozolimskich w Warszawie, nie tylko gwałtowna wojna z dopalaczami, w której niemrawe organy naszego demokratycznego państwa prawnego wykazały determinację, niczym za Stalina, nie tylko pogróżki pani red. Moniki Olejnik, że będzie skarżyła ABW z powodu podsłuchiwania jej rozmów telefonicznych, ale również – a może przede wszystkim – że CBA zapowiedziało walkę z korupcją wśród polityków. Autorytety walczą z autorytetami, tajniacy powstają przeciwko tajniakom – jak gdyby układ okrągłego stołu z roku 1989 dobiegał końca. Najwyraźniej mamy wojnę na górze, w której obok potężnych szermierzy potykają się również giermkowie drobniejszego płazu.

No dobrze – ale o co? Takiej wojny na górze nie prowadzi się o jakieś drobiazgi, tylko o sprawy naprawdę ważne, których rozstrzygnięcie zdeterminuje sytuację przynajmniej na najbliższe dziesięciolecie. A cóż to mogą być za sprawy? Ano – musi to być coś, co zwycięskim Siłom Wyższym zapewni nie tylko kontynuację, ale również wzmocnienie kontroli nad kluczowymi segmentami zarówno tubylczej gospodarki, z sektorem finansowym na czele oraz poprzez to – nad całym tubylczym życiem publicznym, słowem – pozwoli razwiedce kontynuować spokojną i korzystną okupację kraju. Przykładem takiego przedsięwzięcia może być zawarta 29 września br. umowa zawarta przez Polską Grupę Energetyczną S.A. (79,29 % udziałów Skarbu Państwa) na zakup 84,19 % udziałów spółki Energa S.A (większościowy udział Skarbu Państwa) w ramach - he, he, hi, hi! - „prywatyzacji”. A przecież nie jest to jedyna tego rodzaju transakcja, więc również towarzyszące im emocje – aż do wojny na górze – są całkowicie zrozumiałe. Tu idzie o życie – z przygotowaniem alternatywy politycznej nie tylko na przyszłoroczne wybory, ale i na następne dziesięcio lub nawet dwudziestolecie.