Wiele razy pisałem, że wybitny przedstawiciel michnikowszczyzny, pan red. Jacek Żakowski, biega tam za proroka mniejszego. Ta ranga nie jest moim wymysłem, tylko zapożyczeniem ze Starego Testamentu, w którym występują prorocy więksi i mniejsi. Taki na przykład prorok Habakuk uważany jest za „mniejszego”, podczas gdy prorok Izajasz - za „większego”. Jaka jest różnica między tymi prorokami, dlaczego jeden jest „mniejszy” a drugi - „większy”? W Starym Testamencie chodzi podobno o długość ksiąg, jakie po sobie pozostawili. Im dłuższa księga, tym większy prorok. Wszystko to być może, bo i dzisiaj wielu ludzi uważa, że im grubsza książka, tym mądrzejsza. Nawiasem mówiąc, pan red. Michnik też pisze grube książki i dlatego przez wielu uważany jest za proroka większego, podczas gdy pan red. Żakowski - za mniejszego.

Muszę się przyznać, że do niedawna uważałem inaczej - że mianowicie w michnikowszczyźnie prorokiem większym jest ten, który rację ma zawsze, a mniejszym ten, który tylko niekiedy - i dlatego pana red. Jacka Żakowskiego uważałem za proroka mniejszego. Teraz jednak muszę zmienić zdanie - a to za sprawą proroctwa, jakie pan red. Żakowski wygłosił przy okazji uroczystych obchodów drugiej rocznicy katastrofy smoleńskiej - i to zarówno w obrządku rządowym, jak i obrządku opozycyjnym to znaczy - PiS-owskim, pod który usiłowała podłączyć się nielegalnie heretycka Solidarna Polska Zbigniewa Ziobry, zdemaskowana i napiętnowana przez prezesa Jarosława Kaczyńskiego.

Nawiasem mówiąc - co zresztą zauważył ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski - nie ma w Polsce partii, która nie wykorzystywałaby politycznie smoleńskiej katastrofy, z tym, że jedne wykorzystują ją umiejętnie, podczas gdy inne - nieporadnie. Na przykład Platforma Obywatelska wykorzystuje katastrofę smoleńską nieporadnie; liturgia kładąca nacisk na „żałobę” i „zadumę”, uzupełniana akcentami „dumy” z państwa, co to niby „zdało egzamin”, nie przekonuje ani uczestników, ani nawet - celebransów - podczas gdy liturgia opozycyjna, której punktem centralnym jest kult prezydenta Lecha Kaczyńskiego i jego „dziedzictwa”, znajduje licznych i oddanych militantów. Skąd taka różnica - to sprawa osobna.

W pierwszej kolejności można wskazać na brak wiary po jednej i pragnienie wiary po drugiej stronie. Jakże może przekonać do jakiejś religii ktoś, kto sam nie wierzy w jej dogmaty? Rząd i michnikowszczyna forsuje dogmat o naturalnych przyczynach katastrofy - ale przecież każdy zdaje sobie sprawę, że zarówno pan prezydent Komorowski, premier Tusk i dygnitarze drobniejszego płazu wiedzą zbyt dużo, żeby szczerze wierzyć w przyczyny naturalne. Z kolei prezes Kaczyński i jego zwolennicy brak twardych dowodów, których z powodu przyjęcia przez premiera Tuska, ministra Grasia i Tomasza Arabskiego konwencji chicagowskiej do badania przyczyn katastrofy, nie ma i chyba już nie będzie - rekompensują gorącym pragnieniem wiary w zamach - bo to przekonanie potężnie wspiera moralnie postawę opozycyjną wobec rządu premiera Tuska.

Wracając do pana red. Żakowskiego, to muszę awansować go z proroka mniejszego do grona proroków większych za sprawą proroctwa, jakie wygłosił w dniach ostatnich - że mianowicie dzień 10 kwietnia może okazać się „dniem wstydu”. Wprawdzie z kontekstu wynika, że zdaniem pana red. Żakowskiego wstydzić się będzie prezes Kaczyński i jego zwolennicy - ale z doświadczenia wiemy, że proroctwa nigdy nie są dokładne, więc nie można wykluczyć, że albo pan red. Żakowski błędnie zinterpretował własne proroctwo z wewnętrznego przekonania, albo - co nawiasem mówiąc, wydaje mi się nawet bardziej prawdopodobne - świadomie je zafałszował ze względów oportunistycznych. Bo gdybym nawet nic nie wiedział na temat tej katastrofy, w szczególności - gdyby nie to, że pokładowy komputer rozbitego samolotu został otwarty i odczytany w Redmond w stanie Waszyngton - i że prawdopodobnie na tej właśnie podstawie zespół Antoniego Macierewicza mówi o dwóch „wstrząsach” jakie targnęły samolotem, zanim jeszcze zdążył w cokolwiek uderzyć - to obserwacja reakcji agentury w mediach głównego nurtu, salonowych lizusów i „autorytetów moralnych”, to znaczy - szubrawców notorycznie wynajmujących się każdemu reżimowi do żyrowania jego łajdactw, w zamian za co reżim ich okadza - obserwacja tych wszystkich reakcji utwierdziłaby mnie w przekonaniu, że swołocz coś ukrywa - tak jak przez kilkadziesiąt lat ukrywała przez fałszowanie albo zamilczanie prawdę o Katyniu. Ale wiadomo, że co jeden człowiek zakrył, to drugi odkryje - zwłaszcza gdyby Amerykanie z jakiegoś powodu postanowili dokuczyć Władimiru Władimirowiczu, albo ten ostatni - zrobić kuku gdańskiemu trampkarzowi lub gajowemu.

Bo jeśli w Smoleńsku był zamach - to zamordowaniem prezydenta Kaczyńskiego bardziej niż Rosjanie, dla których po deklaracji prezydenta Obamy z 17 września 2009 roku prezydent Kaczyński nie stwarzał już żadnego niebezpieczeństwa - zainteresowana była tubylcza razwiedka, dla której wiedza zgromadzona w „Aneksie” do Raportu o rozwiązaniu WSI, w roku wyborów prezydenckich mogła być bardzo kłopotliwa, a nawet - niebezpieczna. Gdyby się wydało, że pan red. Michnik, pan red. Żakowski i całe stado mniejszych proroków po prostu powtarzało mantry zasuflowane przez razwiedkę - cóż to byłby za obciach, cóż to byłby za wstyd! Nie tylko na tym, ale przede wszystkim - na tamtym świecie, gdzie nie będzie można ukryć się przed nim nigdzie - nawet w piekle - bo dopiero tam szatani będą mieli Schadenfreude z „razobłaczania” wszystkich hipokrytów. Być może panu red. Żakowskiemu coś takiego właśnie nad ranem się przyśniło - ale po przebudzeniu oportunistycznie swoje proroctwo skorygował.