No proszę - i znowu okazuje się, że Adam Mickiewicz wszystko przewidział! A konkretnie - że przewidział, co zrobią senatorowie Platformy Obywatelskiej w wykonaniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego, który w swoim czasie okazał niezadowolenie z rozwiązania problemu sprostowań. Można zuchwale zakładać, że senatorowie Platformy Obywatelskiej przedstawili swój oryginalny pomysł. Wykluczyć tego nie można, bo nasi Umiłowani Przywódcy też mają ambicje żeby kombinować na własną rękę, a nie tylko wykonywać polecenia Sił Wyższych, które wystrugały z nich Umiłowanych Przywódców - ale ja bym to raczej między bajki włożył - przede wszystkim ze względu na sekwencję wydarzeń, wskazującą na niewidzialną rękę wspomnianych Sił Wyższych. Oto po rewelacjach, jakie na temat katastrofy smoleńskiej przedstawił zespół Antoniego Macierewicza, po początkowej konsternacji został zorganizowany odpór, do którego zmobilizowane zostały głębokie rezerwy. Głos zabrali przedstawiciele młodego pokolenia w osobach pana mecenasa Romana Giertycha, który, jak się wydaje, już definitywnie przeszedł na jasną stronę Mocy - oraz pana Grzegorza Schetyny, który po jasnej stronie Mocy był od zawsze, to znaczy, może nie od urodzenia, ale prawie.

Po udanym odporze ze strony młodzieży, zabrał głos przedstawiciel starców w osobie pana Tadeusza Mazowieckiego, który jeszcze za Stalina zasłynął z „postawy służebnej” na odcinku kościelnym. Okazało się, że nadal trwa w postawie służebnej na tym samym odcinku - bo podczas uroczystości jubileuszowych, jakie w Pałacu Namiestnikowskim zorganizował na jego cześć prezydent Komorowski Bronisław, pan Tadeusz Mazowiecki, powinność swej służby rozumiejąc wyraził nadzieję, że Kościół nie będzie żyrował „kłamstwa smoleńskiego”. Na ten sygnał do dawania odporu wspomnianym „kłamstwom” ruszyły postacie drobniejszego płazu - łącznie z zasłużonymi, a jeszcze nie używanymi przedstawicielami opozycji demokratycznej - a na widok takiego pokazu świadomej dyscypliny, Siły Wyższe najwyraźniej postanowiły przetestować mniej wartościowy naród tubylczy na okoliczność, co jeszcze można mu wmówić w biały dzień.

I zaraz niezależna prokuratura „przekonała” niejakiego „Patyka”, żeby się przyznał, iż przyczyną nagłej śmierci generała Papały w samochodzie marki „Daewoo-Espero” był błąd kierowcy. Rozpędzeni w dawaniu odporu „kłamstwom smoleńskim” przedstawiciele niezależnych mediów głównego nurtu początkowo oczywiście gorąco we wszystko uwierzyli, ale na widok kpin dobiegających z mrocznych głębin opinii publicznej, trochę się zacukali i nawet zaczęli dopatrywać rozmaitych „nieścisłości”. Nie jest zatem wykluczone, że na widok takiej słabości charakteru Siły Wyższe postanowiły przejść na ręczne sterowanie mediami głównego nurtu i stąd Umiłowani Przywódcy w Senacie Rzeczypospolitej zaczęli kombinować, aż wykombinowali - żeby na podstawie przepisów o sprostowaniach, czy innych odpowiedziach wszystko redagował listonosz na zasadzie „ zamieszczamy, co kto napisze”.

A kto pisze? A któż by inny, jeśli nie funkcjonariusze rzuceni na odcinek propagandowy? Redaktorów naczelnych trzymamy nadal - bo w przeciwnym razie różni demokraci podnieśliby larum, że nasz nieszczęśliwy kraj upodabnia się już nawet nie do Węgier Wiktora Orbana, ale do Białorusi Aleksandra Łukaszenki - ale już tylko w charakterze „słupów”, za plecami których prawdziwi specjaliści od interpretowania rzeczywistości, w ramach „odpowiedzi”, odpowiednio przedstawią i naświetlą tak, żeby wszystko było w jak najlepszym porządku. No bo jakże inaczej, kiedy podczas realizowania scenariusza rozbiorowego nie może być mowy o jakichś indywidualizmach. Gdyby tak dajmy na to, jedna telewizja pokazywała co innego, niż druga, to lud pracujący miast i wsi mógłby popaść w dysonans poznawczy, a to groziłoby katastrofą humanitarną. Żeby tego uniknąć, w mediach musi panować jeden duch. Tę intencję można było wyczuć już po suwerennej decyzji Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w sprawie telewizji TRWAM - ale najwyraźniej większość redaktorów naczelnych sądziła, że dzwon bije tylko ojcu Rydzykowi, podczas gdy oni są poza wszelkim podejrzeniem. Ale nic z tych rzeczy; „kiedy Padyszachowi wiozą zboże, kapitan nie troszczy się, jakie wygody mają myszy na statku”, w związku z czym prędzej czy później każdy poczuje stalowe kółko w nosie.

Wszystko to przewidział Adam Mickiewicz, pisząc bajkę „Pies i wilk”, w której przedstawił niejakiego Brysia, piastującego stanowisko porównywalne ze stanowiskiem redaktora naczelnego niezależnych mediów głównego nurtu przynajmniej pod jednym względem - że za stosunkowo proste czynności („na dziada warknąć, Żyda potarmosić”) miał pod dostatkiem „okruchów, kostek, poliwek”. Jak pamiętamy, takie życie bardzo spodobało się również Wilkowi, który już-już odnalazłby swoje miejsce w służbie narodu, gdyby nie ślad po obróżce, którą Brysiowi na noc zakładał jego pan, „ażeby lepiej pilnował folwarku”. Po tej deklaracji Brysia Wilk pogardził stanowiskiem („a toś piekną wiadomość schował na ostatku!”), wybierając ryzykowną wolność. Nic zatem dziwnego, że na widok ostentacji, z jaką Umiłowani Przywódcy z Platformy Obywatelskiej zamierzali nałożyć niezależnym mediom głównego nurtu nie tylko obróżkę, ale i kaganiec, rozległy się chóralne protesty. Ciekawe, jak zareagują na nie Siły Wyższe. Wiadomo, że dyscyplinę muszą podkręcić, ale może zdecydują się na metody dyskretniejsze?