Jak wiadomo, na świecie dzieją się rzeczy, które nie śniły się filozofom. A ponieważ nie da się ukryć, że częścią świata jest Polska, to takie rzeczy dzieją się również w Polsce. Zresztą, kto tam może wiedzieć, co dzisiaj śni się filozofom? Kiedyś posługiwali się logiką, a teraz – Bóg jeden wie, więc tym bardziej nie wiadomo, co może im się śnić. Z tego zapewne względu premier Donald Tusk 31 stycznia ogłosił zawarcie porozumienia z celnikami, którzy od wielu dni „protestowali” wskutek czego wschodnia granica Polski została w znacznym stopniu zablokowana. Porozumienie miało polegać na tym, że celnicy zgodzili się na 500 zł podwyżki i „zwiększoną” ochronę socjalną. Tymczasem przedstawiciele związków zawodowych służby celnej oznajmili, że żadnego „porozumienia” rząd z nimi nie zawarł, a te 500 złotych, stanowiące zaledwie jedną trzecią tego, czego celnicy się domagali, to tylko zapis w tegorocznym budżecie, z którym związki właśnie się nie zgadzały i przeciwko któremu był ten cały protest. Jak tam było, tak tam było – ale telewizja twierdzi, że celnicy „wracają do pracy”, korki na granicy są „mniejsze”, zaś premie Tusk powiedział nawet, że przepustowość jest „zadowalająca”.

Pewnej wskazówki, co mogło być naprawdę, dostarcza fakt, iż z „celnikami” rozmawiał minister spraw wewnętrznych Grzegorz Schetyna. Dlaczego akurat on, a nie minister finansów, któremu celnicy podlegają, z którymi „celnikami” rozmawiał, co im powiedział – tego ma się rozumieć, nie wiadomo, w związku z czym skazani jesteśmy na domysły. Wśród tych domysłów można dopuścić i taki, że minister Schetyna mógł dobrać sobie do rozmowy seksotów razwiedki, których wśród celników musi być więcej, niż wśród, dajmy na to, lekarzy, pielęgniarek, czy nawet nauczycieli – dzięki czemu porozumienie „zaistniało”, chociaż nie zostało „zawarte”. Jest to oczywiście interpretacja bazująca na teorii spiskowej, ale skoro teoria ta lepiej wyjaśnia istotę i sens porozumienia ogłoszonego przez premiera Tuska, niż, dajmy na to, senne marzenia filozofów, to może nie jest taka absurdalna, jak twierdzą reprezentanci nieubłaganego postępu? Co więcej – odwołanie się do teorii spiskowej pozwala docenić korzyści płynące z rozbudowania agentury w środowiskach pracowniczych. W razie potrzeby każdą grupę pracowników można zmilitaryzować, bez ogłaszania tego oficjalnie. Świat pracy w służbie bezpieczeństwa – czy to aby nie recepta rządu premiera Donalda Tuska na „tanie państwo”?

Ale bo też sytuacja jest poważna i gdyby nie to, że na lewicy nie nastąpiło jeszcze oczekiwane przegrupowanie, można by powiedzieć, że premier Donald Tusk otrzymał był pierwsze poważne ostrzeżenie. Nie tylko poważne, ale w dodatku w postaci noża w plecy. Oto Lewica i Demokraci ogłosiła, że właśnie wniosła do laski marszałkowskiej projekt ustawy o abolicji podatkowej, na podstawie której Polacy powracający do kraju z emigracji w Anglii i Irlandii, byliby zwolnieni z obowiązku powtórnego opłacania podatku. Nie byłoby w tym niczego nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że jeszcze przed ostatnimi wyborami, Donald Tusk podczas pobytu w Wlk. Brytanii zapewniał tamtejszych wyborców, że Platforma Obywatelska ma gotowy projekt stosownej ustawy, którą po wyborach niezwłocznie uchwali. Kiedy więc LiD ogłosiła o swoim projekcie, dziennikarze wzięli na spytki platformianych dygnitarzy. Zaskoczenie musiało być tak duże, że nikt nie zdążył skoordynować deklaracji. W rezultacie szef Klubu Parlamentarnego PO Zbigniew Chlebowski oznajmił, że projekt PO jest w „końcowej fazie” uzgodnień międzyresortowych, ale wiceminister finansów, Stanisław Gomułka natychmiast go zdezawuował, oświadczając Katarzynie Kolendzie-Zaleskiej do kamery TVN, że o tym projekcie niczego jeszcze powiedzieć nie może, bo znajduje się on w fazie „bardzo wstępnej”. Upatruję w tym wydarzeniu prefigurację wydarzeń, których świadkami staniemy się w momencie, gdy razwiedka uzna, iż rząd premiera Tuska zrobił swoje i może odejść. W tym momencie zdjęty zostanie z niego nie tylko parasol ochronny, ale również majtki i to na oczach rozbawionej publiczności. Dopiero będzie płacz, zgrzytanie zębów i zgorszone okrzyki: „nas, bohaterów, prądem?!”

W tej sytuacji trudno się dziwić, że już następnego dnia TVN „dotarła” do filmów przygotowanych przez Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego dla celów instruktażowych m.in. co do sposobów zatrzymywania delikwentów w domu i w zagrodzie. Widać, że nowy szef ABW pan Bondaryk orientuje się w prawdziwej hierarchii i jeśli nawet nie jest w stanie zapewnić bezpieczeństwa wszystkim, to przynajmniej chociaż sobie. Tak uważał również pewien mizantrop, który twierdził, ze „ludzie to straszni egoiści, każdy myśli tylko o sobie; o mnie myślę tylko ja jeden na całym świecie”. Zresztą jakże inaczej, jakże tu nie myśleć o sobie skoro rząd premiera Tuska brnie od sukcesu do sukcesu? Właśnie Komisja Europejska kazała Polsce podnieść stawkę podatku VAT na artykuły dla niemowląt z 7 do 22 procent. Ponieważ ceny tych towarów już wzrosły, to żądanie Komisji Europejskiej tylko przysporzy rządowi dochodów do budżetu, dzięki czemu premier Tusk zdąży jeszcze ozłocić sobie rogi.