Jan Wolfgang Goethe napisał balladę o uczniu czarnoksiężnika, który, pragnąc wypróbować swoje umiejętności, zaklął miotłę, by nosiła mu wodę. Miotła oczywiście usłuchała i naniosła tyle wody, że zaniepokojony uczeń chciał eksperyment przerwać, ale z tego wszystkiego zapomniał właściwego zaklęcia. W desperacji porąbał miotłę siekierą, ale ku jego przerażeniu, każda drzazga stała się osobną miotłą, która oczywiście też nosiła wodę w tempie stachanowskim. I nie wiadomo, jak by się to skończyło, gdyby w ostatniej chwili nie przybył czarnoksiężnik i przywrócił porządek.

Nie jest żadną tajemnicą, że współcześni filozofowie są coraz głupsi. Nudnym i pretensjonalnym stylem opisują swoje fantasmagorie, a największym ich osiągnięciem jest wmówienie wszystkim, że te elukubracje to „nauka” i w ogóle - perły wiedzy. W dodatku jeden z drugiego zrzyna, to znaczy - jeden drugiego cytuje i w ten sposób ciułają sobie swoje naukowe tytuły. Jeden filozof to jeszcze-jeszcze, zgodnie z rosyjskim przysłowiem, że „adin w polie nie woin” (jeden w polu, to nie wojownik) ale dwóch naraz - to nieszczęście pewne.

A tak właśnie się stało odkąd doradcą biłgorajskiego filozofa Janusza Palikota został krakowski filozof, absolwent KUL, Jan Hartman - poza tym, wybitny członek żydowskiego Zakonu Synów Przymierza. Czy to prof. Hartman podjudził biłgorajskiego filozofa, czy też on sam dopuścił to sobie do głowy - tak czy owak, właśnie ogłosił rozpoczęcie „wojny światopoglądowej”, której celem jest odrzucenie „zgniłych kompromisów” z „lat 90-tych”, między innymi - „w sprawie aborcji”.

Dlaczego chce odrzucić tylko „zgniłe kompromisy z lat 90-tych”, a nie na przykład - również zgniłego kompromisu z roku 1989, w następstwie którego komunistyczni zbrodniarze i zdrajcy narodu polskiego nie tylko nie ponieśli żadnej kary, ale na domiar złego okupują nasz nieszczęśliwy kraj, rabując jego zasoby i zwykłych obywateli. Na dobry początek połowa z nich powinna by wisieć, a druga - dożywotnio jęczeć w lochu, a jeśli jest inaczej, to właśnie - na skutek zgniłego kompromisu z 1989 roku. Najwyraźniej jednak nasi filozofowie akurat przeciwko temu kompromisowi nic nie mają, tylko najbardziej doskwiera im kompromis w sprawie aborcji. Dlaczego członkowi żydowskiego Zakonu Synów Przymierza tak mogłoby zależeć na legalizacji zabijania polskich dzieci, które jeszcze nie zdążyły się urodzić - doprawdy trudno zgadnąć, chyba, że są jakieś plany zdobycia w Polsce Lebensraum na wypadek, gdyby na Bliskim Wschodzie coś poszło nie tak. To by nawet było na swój sposób racjonalne, ale dlaczego akurat taka możliwość mogłaby zainteresować również filozofa biłgorajskiego - tego już zgadnąć niepodobna.

Zakładając wszelako, że z jakichś tajemniczych powodów również filozof biłgorajski byłby zainteresowany w utworzeniu w naszym nieszczęśliwym kraju wspomnianej Lebensraum, to dlaczego ograniczać legalizację tylko do zabijania dzieci które jeszcze nie zdążyły się urodzić? Taka na przykład Katarzyna Waśniewska z Sosnowca, podejrzewana o uduszenie swojej 6-miesięcznej córki, najwyraźniej plasowałaby się w pierwszym szeregu awangardy postępu światopoglądowego - bo cóż to w końcu za różnica, czy ktoś zdążył się urodzić, czy jeszcze nie? Również z punktu widzenia Lebensraum zabijanie ludzi już urodzonych też jest przecież całkiem racjonalne, podobnie jak robienie z pozostałości po nich mydła. Jest przecież kryzys, więc nie stać nas na żadne marnotrawstwo. Jeśli zatem biłgorajski filozof przed dopuszczeniem takiej możliwości się wzdraga z obawy, że ktoś mógłby i jego uznać za osobę niepożądaną, to taka podyktowana prywatą małoduszność powinna zostać pryncypialnie potępiona, bo w ten sposób zawsze będziemy skazani na jakieś „zgniłe kompromisy”.