„Poglądy, charakter, postawa, zjawiskiem są dosyć rzadkim. Więcej się da wytłumaczyć zwyczajnym losu przypadkiem. Grosz dzisiaj jest w MSZ-cie, a Rubel jest u Andersa, bo tak się akurat złożyło, choć mogło być vice versa” - pisał poeta. Od tamtych czasów zaszły wielkie zmiany; zainstalowano w Polsce komunę, która - jak powiadają - „upadła”, no i teraz mamy III Rzeczpospolitą, co to buduje Autostrady Wolności z Berlina do Warszawy, a potem jeszcze dalej i dalej na wschód - ale wszystkie te zmiany nie są znowu aż tak wielkie, żeby zacytowany wierszyk stracił na aktualności. W dalszym ciągu poglądy, charakter i postawa zjawiskiem są dosyć rzadkim - o czym świadczy choćby przypadek posła Antoniego Mężydły, który przechodząc z Prawa i Sprawiedliwości do Platformy Obywatelskiej oświadczył, że wcale nie musiał zmieniać poglądów. A kiedy taka konieczność na pewno nie zachodzi? A wtedy, gdy na wszelki wypadek nie ma się poglądów. Wtedy niczego zmieniać nie tylko nie trzeba, ale nawet nie można. Dlatego współcześni Umiłowani Przywódcy są tak do siebie podobni, że nawet gdyby któryś się przeziębił i został zastąpiony przez innego, niechby i z przeciwnej politycznej opcji, to nikt, albo prawie nikt nie zauważyłby różnicy.

Owszem, zdarzają się wyjątki, jak np. były czeski prezydent Wacław Klaus, który nie tylko miał poglądy, ale nawet je głosił - ale to jest wyjątek potwierdzający regułę. Temu ujednoliceniu sprzyja tresura, której przykład dał ostatnio Parlament Europejski. Przewodniczący tego Parlamentu Martin Schulz właśnie ukarał posła Janusza Korwin-Mikke odebraniem 10 diet poselskich, czyli ok. 3000 euro za użycie w przemówieniu słowa „Murzyn”, przetłumaczonego następnie na „negr”, czyli „czarnuch”, który pan Schulz uznał za rasistowskie. Z tą tresurę zetknąłem się w Nowym Jorku; akurat kiedy tam byłem, telewizja przekazała komunikat, że „słowo na n” zostało zakazane. Chodziło oczywiście o nieszczęsnego „czarnucha” - ale sęk w tym, że ten zakaz respektują tylko biali, podczas gdy Murzyni bez ceregieli zwracają się do siebie per: „ty czarnuchu”.

Przypomina mi to sytuację sprzed lat, kiedy byłem jeszcze zapraszany do państwowej telewizji. W pokoiku oczekiwaliśmy na wejście do studia w gronie następującym: Krzysztof Wolicki, Czesław Bielecki, prof. Marcin Król i ja. Krzysztof Wolicki rozmawiał z Czesławem Bieleckim, który w pewnym momencie powiedział do niego bardzo głośno: „ty Żydłaku!” - a trzeba wiedzieć, że zarówno nieżyjący już Krzysztof Wolicki, jak i Czesław Bielecki, to Żydzi. Słysząc ten okrzyk, prof. Król wyraził żal, że jemu tak odezwać się nie wolno, na co Czesław Bielecki odparł, że jakieś przywileje muszą być.

Wiersz głoszący, że poglądy, charakter postawa... i tak dalej idealnie pasuje do oczekiwanej w naszym nieszczęśliwym kraju zmiany rządu. Pani premierzyca Ewa nomen omen Kopacz właśnie przedstawiła skład rządu prezydentowi Komorowskiemu, a 19 września poznają go również obywatele. Formalnie jest to więc tajemnica, ale z przecieków wynika, że ze stanowiskiem ma pożegnać się minister spraw wewnętrznych Bartłomiej Sienkiewicz, w którego podsłuchanej propozycji niezależna prokuratura nie dopatrzyła się znamion przestępstwa, Marek Biernacki, które na stanowisku ministra sprawiedliwości ma zastąpić Cezary Grabarczyk, no i wreszcie - Radosław Sikorski, który otrzyma kopniaka w górę na stanowisko marszałka Sejmu, a po nim resort spraw zagranicznych ma objąć - i to jest najciekawsza wiadomość - Grzegorz Schetyna. Początkowo na to stanowisko był wysuwany Jacek „Vincent” Rostowski, ale sprzeciwić się temu miał sam prezydent Komorowski, jakoby pod pretekstem, iż panu Rostowskiemu brakuje niezbędnego doświadczenia.

Uważam, że można to spokojnie włożyć między bajki i że prawdziwą przyczyną powrotu Grzegorza Schetyny do rządu i to na prestiżowe stanowisko ministra spraw zagranicznych jest - po pierwsze - pragnienie zapobieżenia rozpadowi w Platformie Obywatelskiej na rok przed wyborami parlamentarnymi i prezydenckimi, a po drugie - ponownym dojściem do głosu tej bezpieczniackiej watahy, która wcześniej pilotowała Grzegorza Schetynę. O ile bowiem panią Ewę Kopacz na stanowisko premierzycy przywiodła ta sama ręka, co wcześniej D onalda Tuska, o tyle Grzegorza Schetynę, którego premier Tusk bezlitośnie szykanował, podobnie jak schetyniątka, musiała prowadzić ręka inna. Teraz jednak, kiedy Nasza Złota Pani podała Donaldowi Tuskowi pomocną dłoń, a w naszym nieszczęśliwym kraju gwałtownie reaktywuje się Stronnictwo Amerykańsko-Żydowskie, próbujące odwojował od Stronnictwa Pruskiego i Stronnictwa Ruskiego wpływy utracone na skutek „resetu” dokonanego 17 września 2009 roku przez prezydenta Obamę, pewne przesilenia musiały dokonać się również w środowisku naszych bezpieczniackich okupantów, co siłą rzeczy musi przekładać się na postępowanie, a nawet skład personalny konstytucyjnych organów państwa.

Nie tylko zresztą konstytucyjnych organów. Oto właśnie okazało się, że ze wszystkich stanowisk, a nawet z prowadzenia autorskiego programu w telewizji Republika zrezygnował Bronisław Wildstein, a nowym szefem tej telewizji został pan red. Tomasz Terlikowski, dotychczas kierujący portalem „Fronda” w której realizując obowiązek wzmożonej czujności co i rusz wykrywa ruskich agentów - między innymi mnie. Wyniesienie pana red. Terlikowskiego do nowej godności, chociaż zaskakujące, było jednak zwiastowane przez znaki, z których na największą uwagę zasługuje jego uczestnictwo w programie Kuby Wojewódzkiego. Kuba Wojewódzki cieszy się w warszawskim demi-mondzie reputacją testera, co to z rozmaitych Kopciuszków potrafi wystrugać telewizyjne, a nawet filmowe gwiazdy. Dotychczas chodziło o panienki płci żeńskiej, ale widocznie postęp w środowiskach telewizyjnych poszedł znacznie dalej niż w innych, płeć przestała być cechą ostrą, toteż wreszcie musiało dojść do tego, do czego w końcu doszło i u Kuby Wojewódzkiego pojawił się pan red. Tomasz Terlikowski.

Może nie zasługiwałoby to na specjalną uwagę, gdyby nie deklaracja, jaką przy tej okazji pan red. Terlikowski wygłosił. Powiedział mianowicie, że „duchowo” jest „semitą”. Żeby nieco złagodzić wymowę tej deklaracji, mającej charakter niemal wyznania wiary, a z pewnością - deklaracji ideowo-politycznej, powoływał się na papieża Piusa XI, który podobno też tak mówił. Tak czy owak, prawie natychmiast po złożeniu tej deklaracji doszło do obsadzenia pana red. Terlikowskiego na stanowisku szefa telewizji Republika. Widać tu jak na dłoni, że Stronnictwo Amerykańsko-Żydowskie rzeczywiście posuwa się do przodu niczym tornado, tylko pragnie uniknąć zbytniej ostentacji i tym właśnie tłumaczę sobie tajemniczą rezygnację Bronisława Wildsteina. O TV Republika wprawdzie mówią, że finansowo robi bokami, ale na pensje dla personelu pewnie jeszcze przez jakiś czas starczy. Daj tedy Boże każdemu, chociaż każdemu nawet i Pan Bóg w takiej obfitości dać nie może, bo przecież nie każdemu przyjdzie do głowy, by - jak tylko zajdzie taka potrzeba - zostać „semitą”, na razie niechby tylko „duchowo”. Jestem jednak pewien, że pan red. Terlikowski nie powiedział jeszcze ostatniego słowa i w swoim semityzmie będzie doskonalił się nie tylko w sferze ducha, dzięki czemu na odcinku stręczenia „judeochrześcijaństwa” naszemu mniej wartościowemu narodowi tubylczemu, będzie mógł wspiąć się na same szczyty, niczym za sprawą Naszej Złotej Pani były premier Donald Tusk.