Osobliwe są w tym roku Święta Wielkanocne. Proklamowana została epidemia o zasięgu światowym, co skwapliwie wykorzystują rozmaite środowiska by – jak by to ujął zapomniany dziś literat Józef Ozga-Michalski - „uwędzić swoje półgęski ideowe”. Rządy na całym świecie przejęły władzę dyktatorską, chyba, że nie musiały, bo już ją miały. Czyż nie dlatego w Korei Północnej podobno nie zanotowano ani jednego przypadku zbrodniczego koronawirusa, który, mówiąc nawiasem, precyzyjnie uderza w schorowanych starców, poprawiając w ten sposób strukturę społeczną pod kątem potrzeb central ubezpieczeniowych? W takiej sytuacji epidemia może potrwać długo, chociaż rządy powoli dochodzą do wniosku, że niektóre rygory trzeba będzie jednak poluzować, bo z dwojga złego śmierć głodowa jest jednak znacznie gorsza od śmierci z powodu zbrodniczego koronawirusa. Obawiam sie jednak, że wiele z nich już zostanie, zgodnie z zasadą, jaką dawno temu sformułował Władysław Gomułka, że „władzy raz zdobytej nie oddamy nigdy”.

Dlatego w tej osobliwej sytuacji w której przypadło nam obchodzić Święta Wielkanocne życzę Państwu zdrowia – żeby zbrodniczy koronawirus omijał Was i Waszych Bliskich z daleka – oraz pogody ducha, tak potrzebnej dla cierpliwego znoszenia tych wszystkich restrykcji, a zwłaszcza – ich nieuchronnych następstw.